Oymyakon : Το παγωμένο χωριό του πλανήτη

Είναι το πιο κρύο μέρος του κόσμου το οποίο κατοικείται και βρίσκεται στα βάθη της Σιβηρίας.

Η ονομασία του προέρχεται από τον ομώνυμο ποταμό, το όνομα του οποίου σημαίνει «παγωμένο μπάλωμα του νερού». Είναι το χωριό Oymyakon (Оймякон) με πληθυσμό που φτάνει περίπου τους 500 κατοίκους.

Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 750 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και λόγο της βόρειας θέσης του το μήκος της ημέρας κυμαίνεται από 3 ώρες το Δεκέμβριο και 21 ώρες τον Ιούνιο. Το κλίμα του είναι υποπολικό, με υπερβολικά πολύ ψυχρούς χειμώνες και καλοκαίρια με πολύ υψηλή θερμοκρασία την ημέρα και πολύ χαμηλή θερμοκρασία τη νύχτα.

Τον χειμώνα η θερμοκρασία φτάνει συχνά στους -50°C ενώ έχει καταγραφεί και χαμηλότερη τον Ιανουάριο του 1926 όταν ο υδράργυρος έπεσε στους -71.2°C. Οι χειμερινοί μήνες στο χωριό είναι σκληροί και τα χιόνια μπορεί να φτάσουν και τα δύο μέτρα σε ύψος. Παρά τις ακραίες θερμοκρασίες που επικρατούν στο Oymyakon, αυτό συνεχίζει να κρατά κοντά του τους κατοίκους του.

Οι άνθρωποι που ζουν εκεί είναι εξαιρετικά σκληραγωγημένοι. Οι δυσκολίες είναι πάμπολλες και καθημερινές. Ωστόσο, τους έχουν γίνει δεύτερη φύση. Αντιμετωπίζουν την παγωνιά καθημερινά, δεν μπορούν να καλλιεργήσουν τίποτα στη γη τους ενώ αγωγοί νερού, δεξαμενές, καύσιμα αυτοκινήτου και άλλα κυκλώματα κινδυνεύουν να καταστραφούν από τον πάγο μέσα σε λίγες ώρες.

Τα περισσότερα σπίτια στο Oymyakon καίνε ακόμα ξύλα στα τζάκια. Υπάρχει ένα μόνο πολυκατάστημα που παρέχει τα βασικά αγαθά. Οι γιατροί που έχουν εξετάσει τους κατοίκους του χωριού αναφέρουν ότι δεν υποφέρουν από υποσιτισμό και αυτό οφείλεται στο γάλα που καταναλώνουν και περιέχει πολλά ιχνοστοιχεία.

Μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά το χωριό διαθέτει και αεροδρόμιο, το οποίο κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για την εναέρια διαδρομή Αλάσκας – Σιβηρίας, προκειμένου να μεταφερθούν Αμερικανικές προμήθειες στο Ανατολικό μέτωπο.  Φυσικά τα αεροπλάνα είναι αδύνατον να προσεγγίσουν το χωριό το χειμώνα.

Το Oymyakon ήταν ακατοίκητο πριν από εκατό χρόνια. Απλά χρησίμευε ως στάση για κτηνοτρόφους. Η ρωσική κυβέρνηση για να τους βοηθήσει, κατάφερε και το μετέτρεψε σε μόνιμο συνοικισμό. Παρά τις ακραίες καιρικές συνθήκες που επικρατούν εκεί, ο τουρισμός είναι έντονος και αποτελεί μία από τις κυριότερες πηγές εσόδων για τους κατοίκους.