7.500 λέξεις που δεν υπάρχουν σε κανένα ελληνικό λεξικό περιέχει η «Οδύσσεια» του Καζαντζάκη !

Αναμφίβολα πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους  σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες. Οικουμενικός λογοτέχνης, μάστορας των ελληνικών γραμμάτων, διαχρονικός στοχαστής, ταξιδευτής, επαναστάτης, σύμβολο των εννοιών φιλότιμο, λεβεντιά, ευθύνη, ελπίδα...και τι δεν ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης.

Το 1938 ολοκλήρωσε την «Οδύσσεια». Ένα επικό ποίημα στα πρότυπα της Οδύσσειας του Ομήρου, αποτελούμενο από συνολικά 33.333 στίχους και 24 ραψωδίες. Η αλήθεια είναι πως η «Οδύσσεια» είχε φτάσει τους 42.000 στίχους αλλά ο Καζαντζάκης αφαίρεσε μερικές χιλιάδες γιατί θεωρούσε πως ο αριθμός 3 είναι γούρικος.

13 χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί το έργο αυτό, το οποίο πολλοί συγχέουν με την μετάφραση που έκανε ο λογοτέχνης (μαζί με τον Κακριδή) της Οδύσσειας και την Ιλιάδας τού Ομήρου. Η «Οδύσσεια» του Νίκου Καζαντζάκη έχει ως κεντρικό ήρωά της τον Οδυσσέα αλλά αφηγείται τη ζωή του μετά την επιστροφή του στην Ιθάκη. Μπορεί να πει κανείς ότι είναι μια συνέχεα του γνωστού έπους του Ομήρου.

Ο Νικόλαος Μαθιουδάκης είναι ειδικός ερευνητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιο Θράκης αλλά και συγγραφέα της μελέτης «Ποιητικοί νεολογισμοί στην "Οδύσεια" του Νίκου Καζαντζάκη: Χιλιάδες αθησαύριστες λέξεις αναζητούν την ταυτότητά τους»

Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η ΟΔΥΣΕΙΑ του Νίκου Καζαντζάκη είναι μια σύγχρονη επική δημιουργία η οποία ουσιαστικά αποτελεί τη συνέχεια της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ του Ομήρου. Το ποίημα αποκαλύπτει την αγωνία και τον αγώνα του συγγραφέα να δημιουργήσει ένα έπος προκειμένου να θεωρηθεί ως ένα από τα σπουδαιότερα έργα της (sic) «λευκής φυλής» (Πρεβελάκης 1984) και να γίνει ισάξιο της ομηρικής δημιουργίας. Μετά από δεκατρία ολόκληρα χρόνια σκληρής δουλειάς, ο Καζαντζάκης, ως άλλος Οδυσσέας, περιπλανώμενος σε χιλιάδες στίχους, ανάμεσα σε εκατοντάδες λέξεις, αναγράφοντας την ποιητική του ιδέα εφτά φορές, αναζητά την αθάνατη πηγή, την προσωποποίηση του Θεού, καταλήγοντας μονιάς στην τελική μορφή του μεγαλειώδους έργου των εικοσιτεσσάρων (24) ραψωδιών και των τριάντα τριών χιλιάδων τριακοσίων τριάντα τριών (33.333) στίχων».

Αυτό που εντυπωσιάζει και που προκαλεί έντονο ενδιαφέρον αλλά και αντικείμενο έρευνας φιλολόγων και γλωσσολόγων, είναι ότι το συγκεκριμένο έργο του Καζαντζάκη περιέχει 7.500 νεολογισμούς, δηλαδή αθησαύριστες λέξεις. Λέξεις που δεν θα βρούμε σε κανένα ελληνικό λεξικό!

Αν ενδιαφέρεστε για μία ολοκληρωμένη παρουσίαση του θέματος, μπορείτε να διαβάσετε online πατώντας εδώ, το κείμενο της μελέτης του Νικόλαου Μαθιουδάκη. Η μελέτη περιλαμβάνεται στα πρακτικά του 10ου Διεθνούς Συνεδρίου Ελληνικής Γλωσσολογίας που πραγματοποιήθηκε το 2012.