Ένα κρυφό δωμάτιο στον πύργο του Άιφελ... έρχεται στο φως

Στο νοτιοδυτικό άκρο του πάρκου Champ de Mars, δίπλα στον ποταμό Σηκουάνα, ξεχωρίζει το έμβλημα του Γαλλικού Πολιτισμού.
Πρόκειται για ένα έργο τέχνης που χρειάστηκε για την κατασκευή του ατέλειωτες ώρες σχεδιασμού, τόνους υλικών και αμέτρητες ώρες εργασίας.

Ο Πύργος  του Άιφελ εντυπωσίασε, προκάλεσε σύγχυση στον καλλιτεχνικό κόσμο, έφερε στην επιφάνεια θετικά και αρνητικά σχόλια, ενώ απειλήθηκε ακόμη και με κατεδάφιση.

Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1889 από τον Γάλλο μηχανικό Alexandre Gustave Eiffel, με τους διανοούμενους και την αριστοκρατική τάξη της εποχής να αποκαλούν τον πύργο υποτιμητικά «μια άσχημη και κακόγουστη… ξύστρα για μολύβια»!

Βέβαια ο ευφυής μηχανικός φρόντισε να πάρει «εκδίκηση» για τα πικρόχολα σχόλια, έστω και άθελά του. Ένα κρυφό ιδιωτικό διαμέρισμα στο τρίτο επίπεδο κοντά στην κορυφή του πύργου, προκάλεσε την ζήλια της Παριζιάνικης ελίτ που πρόσφερε γη και ύδωρ για να φιλοξενηθεί στη μυστική φωλιά.

Το δωμάτιο ήταν διακοσμημένο με ξύλινα έπιπλα και ντουλάπια, ελαιογραφίες, πιάνο, ενώ οι τοίχοι του ήταν καλυμμένοι με ταπετσαρίες, δημιουργώντας τεράστια αντίθεση με το υπόλοιπο μεταλλικό οικοδόμημα.

Ο Gustave Eiffel χρησιμοποιούσε το διαμέρισμα για περισυλλογή και δεχόταν μόνο τους στενούς φίλους του, όπως τον Thomas Edison που του είχε φέρει ως δώρο ένα φωνόγραφο, συσκευή που πρόσφατα είχε εφεύρει.

Οι υπέρογκες προσφορές δεν αποτέλεσαν κίνητρο για να νοικιαστεί το σκαρφαλωμένο στα 1.000 πόδια δωμάτιο, με αποτέλεσμα ο Gustave Eiffel και οι φίλοι του να είναι οι μόνοι προνομιούχοι που απολάμβαναν τη θέα της πόλης, απόλυτα απομονωμένοι από αυτή.

Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια έχει επιτραπεί και πάλι η πρόσβαση στον χώρο, προκαλώντας τα θετικά σχόλια και τον θαυμασμό από τους επισκέπτες.
Στο διαμέρισμα πολλά από τα έπιπλα είναι τα πρωτότυπα ενώ τα δύο ομοιώματα του Eiffel και του  Edison μεταφέρουν τον επισκέπτη νοσταλγικά και με έντονο ρομαντισμό πίσω στο χρόνο.